Het is grauw, nat, somber. De donkere dagen voor kerst. Ik ken mensen (in elk geval één…)
die graag veel licht op hun voorhoofd willen hebben. Ook mijn camera heeft licht nodig.
Helaas was dat vandaag zo gering aanwezig, dat ook over de foto’s een grauwsluier hangt.
In de vogelkijkhut op de Starrevaart was het rustig. Maar ik zat in elk geval uit de wind.
Een jagende havik, de eerste scholeksters zijn er alweer, verder veel ‘bekende’ vogels.

De vier zwarte ibissen kwamen regelmatig naar de Vogelplas om even te rusten.
Net over de A4 foerageren ze op de natte graslanden. Het zijn mooie maar donkere vogels,
met dit donkere licht valt hun fraaie groene en roodbruine verenglans nauwelijks op.
Het water staat hoog en het aantal beschikbare zitplaatsen op de ‘poortjes’ is beperkt.
Ook de ibissen moesten er voor knokken, zeker als er zo’n grote zilvermeeuw langskwam.

Gisteren zijn Philip en ik uren bezig geweest om de ‘eigenzinnigheden’ te lokaliseren
waardoor de foto’s (en tekst) bij Mac-gebruikers en Gmaillezers niet (goed) zichtbaar waren.
De tijd dat de melkbussen met paard en wagen werden opgehaald was begrijpelijker!
Maar door een aanpassing van cijfertjes en lettertjes zijn deze problemen hopelijk opgelost.