Het dwarse vogelboek

Het_dwarse_vogelboek

Auteur en foto’s
Siegfried Woldhek

Uitgave
Uitgeverij Podium 2019
176 pagina’s, 28 x 23 cm
ISBN 978 90 5759 966 8
€ 29,99

Het dwarse vogelboek
angsthazen, showpikken en andere vogels

Van Siegfried Woldhek zou je een boek verwachten met tekeningen van vogels. Maar ‘dwars’ als deze internationaal hooggeroemde illustrator van bekende persoonlijkheden is, heeft hij niet zijn vogelprenten gebundeld maar zijn vogelfoto’s. In een dwars vormgegeven boek.

De liefde van deze bioloog, o.m. oud-directeur van Vogelbescherming Nederland en Wereld Natuurfonds Nederland, ligt duidelijk in de natuur, bij vogels in het bijzonder. Hij heeft ook fraaie tekeningen gemaakt van vogels, maar wilde zich ook eens presenteren als, nieuwbakken, vogelfotograaf.

Op de foto’s, van meestal niet-Nederlandse vogels, valt niets aan te merken, hoewel ze ook niet bijzonder zijn. In dit boek gaat het vooral om de tekst. Die geheel uitgaat van de gedachte dat je de natuur moet beleven, dat je van vogels moet genieten. Helemaal in de stijl van Vogeldagboek! Ergens opaf jakkeren en ‘scoren’, zoals bijvoorbeeld recent twitchers deden bij de doodzieke papegaaiduiker in Dordt, stuit hem tegen de borst.

Zijn emotie bij het waarnemen van vogels zit in hun gedrag, hun uiterlijk, hun verhouding tot soortgenoten en andere types, hun eetgewoonten, hun zang. Dat heeft Woldhek gestalte gegeven in de titels van zijn hoofdstukken, zoals designvogels, narcisten, gelovigen, verstoppers, misbaksels, allemaal leuk bedachte namen. Die predicaten illustreert hij met foto’s en toepasselijke, prettig geschreven teksten. Het is hem vergeven dat hij kennelijk niet weet dat er ook Europese vrouwtjesvogels zijn die zingen, zoals roodborst, zwartkop, putter.

De combinatie van zijn foto’s met de teksten máákt dit boek. “In een wereld waar de dieren zijn gedegradeerd tot industriële producten of knuffelobjecten’, schrijft Woldhek, “wordt elk voorjaar de terugkeer van de boerenzwaluw met blijdschap begroet. Vogels belichamen nog steeds de ziel, ze zijn nog steeds symbool van een verlangen naar het hogere”.

In mijn woorden gezegd: ga op een rustige plek op je krukje zitten, laat de natuur op je inwerken en verwonder je over alles wat je ziet. Woldhek laat je in zijn boek op een aparte manier meekijken.

AdG, 2 april 2019