Gewone spitskopjes (Conocephalus dorsalis – Short-winged Cone-head)
komen in Nederland en België vrij talrijk voor in vochtige gebieden.
Bovenste foto een vrouw met de kenmerkende kromme legboor (female above),
daaronder een man. Bij sprinkhanen zijn de staartdraden (cerci) kort, bij krekels lang.
Gisteren en vandaag heb ik gefotografeerd in de rietkragen langs de slootjes
in het natuurgebied het Zaanse Rietveld in Alphen aan den Rijn. Mooie omgeving.
Veel vogels vallen er in deze periode niet te zien, maar des te meer insecten.
Vooral gisteren, met weinig wind en veel zon, krioelde het van het leven in het riet.
Als je op zoek gaat: zoek wel in oud riet want in jong riet is niet zo veel te zien.
Dat ik vandaag teruggegaan ben, had een simpele reden: de foto's gisteren waren niet best.
Door het harde licht en het gebruik van een 1,4x converter op mijn 300mm-lens
waren verreweg de meeste foto's niet goed. Vandaag lukte het zonder versterking iets beter.
Het blijft evenwel lastig om insecten op grotere afstand te fotograferen
waarbij ik geen gebruik kan maken van mijn (overigens uitstekende) 100mm-macrolens.
Op sommige plaatsen zaten hele groepjes gewone spitskopjes bij elkaar.
Op deze foto een variatie die volgens mijn sprinkhanenboek minder vaak te zien is:
een spitskopje (Conocephalus dorsalis – Short-winged Cone-head) met lange vleugels.
Opvallend veel gewone spitskopjes in het riet, een sprinkhanensoort,
met inderdaad spitse koppen en meestal korte vleugels.
Ook veel lieveheersbeestjes, maar dan van de 'verkeerde' soort.
Ooit hebben tuinders veelkleurige Aziatische lieveheersbeestjes in de kassen verspreid
omdat ze zo veel insecten opvreten. Jawel, maar ook onze inlandse lieveheersbeestjes.
Wij mensen grijpen vaak zo nonchalant of uit puur financieel gewin in de natuur in.
Dat loopt meestal fout af. Ik heb deze twee dagen geen oorspronkelijke soorten gevonden,
wel een larve van een zevenstippelig lieveheersbeestje, die heeft de slachting overleefd.
Een komende aflevering publiceer ik wat foto's van de Aziatische indringers.
Rupsen van de kleine rietvink (Simyra albovenosa – Reed Dagger) zijn kleurrijk,
de nachtvlinders zelf daarentegen zijn wit. Je kan de rupsen nu veelvuldig in het riet zien.
Een rietkruisspin (Larinioides cornutus – Orb Weaver) bij haar nest.
Een aangename verrassing was de gewone eikvaren (Polypodium vulgare – Common Polypody)
langs een beschoeiing in het Zaanse Rietveld. Volgens mij best bijzonder voor deze streek.
Toch ook nog een vogelfoto vandaag: een ijsvogel (Alcedo atthis – Kingfisher) van 3 augustus.
Ik had de foto bewaard voor publicatie vanwege de opvallende, 'opgeblazen' keelveren.
|
