Wat een vreemdgangers in de polders… Hollandse patrijs vanmiddag (Perdix perdix, Perdrix grise, Grey Partridge).

Op het moment dat de Afrikaanse woestijngrasmus niet meer in Alphen a/d Rijn aanwezig was,
althans dat dachten we, heb ik in mijn argeloosheid twee vogelaars de plek genoemd
waar de vogel gezien was. Ik had hun gevraagd de vage foto's van ontdekker Hans Zaal
nader te bekijken en hun oordeel te geven. Toen ik maandag schreef over het vogeltje in Alphen,
bleken intussen al velen van de locatie op de hoogte te zijn en werd hij teruggevonden.

Gedane zaken nemen geen keer. Het voordeel is dat vele honderden en waarschijnlijk duizenden
vogelaars een unieke vogel midden in de modderige polders van de Gnephoek kunnen bekijken.
Nadeel is dat mijn angst bewaarheid wordt: de vogel wordt regelmatig door fotografen opgejaagd.
Bij volgende gelegenheden zal ik me telkens afvragen of de kans bestaat dat de integriteit
van een (zeldzame) vogel geschonden kan worden of niet. Bij mij staat een dier boven een foto.

De Afrikaanse woestijngrasmus (Sylvia deserti, Fauvette du désert, African Desert Warbler) in Alphen.

Op internet is de discussie losgebarsten over wellicht de belangrijkste vraag over deze waarneming:
hoe komt een Afrikaanse standvogel hier terecht? Dat geldt niet alleen deze grasmus maar ook
de witkruintapuit in Oegstgeest, eveneens een standvogel uit de Afrikaanse (half)woestijn.
Standvogels verblijven zomer en winter in ongeveer hetzelfde gebied. Ze trekken niet ver weg voor de kou,
zoals bijvoorbeeld de Aziatische bonte tapuit. Een trekdrang zit deze Afrikanen niet in de genen.

Veranderende klimatologische omstandigheden? Een buien- en/of windfront? Met een schip?
Meegenomen en hier losgelaten? (Als volièrevogel komen deze twee soorten niet voor.)
De witkruintapuit ziet er nogal geschonden uit, waaruit sommigen de conclusie trekken
dat hij niet zo ver gevlogen zal hebben. De woestijngrasmus kan je door een ringetje halen.
Mogelijk dat het stadium van de rui iets kan onthullen. In elk geval is het heel spannend
wat de Commissie Dwaalgasten Nederlandse Avifauna uiteindelijk zal beslissen: een 'wilde' vogel of niet.

Meer lezen over de 'Saharagrasmus'? Zie o.a. de discussies op waarneming.nl of zoek bij Dutch Birding.

De witkruintapuit (Oenanthe leucopyga, Traquet à tête blanche, White-crowned Wheatear)
is nog steeds (gisteren) aanwezig in Oegstgeest. Zijn verenpak ziet er, als voorheen, wat verfomfaaid uit.
Zijn tenen zijn zwaar beschadigd: de linkerpoot mist de nagels aan de buitenste tenen.
De nagels aan de midden teen en de buitenste rechtertenen zijn misvormd of afgesleten.
De witkruintapuit komt in nagenoeg hetzelfde gebied voor als de Afrikaanse woestijngrasmus.

Dinsdagmorgen, lichte vorst aan de grond en wat nevel. Een paartje opvliegende smienten
(Mareca penelope, Canard siffleur, Eurasian Wigeon) bij ochtendgloren in De Wilck.

***
Petitie behoud weidevogels Zuid-Holland

De Natuur en Milieu Federatie Zuid-Holland heeft namens 54 provinciale natuurorganisaties
een Weidevogelmanifest 2014 aan Gedeputeerde Staten overhandigd. Doel van deze actie is
om de zo zwaar onder druk staande weidevogels te beschermen.

***
Recensie

Gebied en der Wijs
24 Gebiedsbeschrijvingen in de Bollenstreek

Uitgave KNNV de Bollenstreek, 2014, € 10
Een keurig uitgevoerd jubileumboekje met veel info over de mooiste natuurplekjes in de bollenstreek.
Klik hier voor een uitgebreide bespreking