Maandag 15 maart 2004 – Onafleesbare ringen
Op de Starrevaart zaten vandaag diverse geringde vogels, maar de meeste ringen kon ik door de grote afstand niet aflezen. Onder de 17 kleine mantelmeeuwen bevonden zich twee geringde vogels, beide hadden om de linkerpoot een groene ring, de een begon met de voor mij vreemde code NS, de andere cijfers of letters hield de meeuw steeds onder water. Van de andere ring was de eerste letter (deze letters waren duidelijk kleiner dan van de andere ring) een E, een gebruikelijke code voor een Europoort-meeuw. Verder een IJslandse grutto met de ringen O/O (oranje).
De Hamble-Pointscholekster (Haematopus ostralegus – Eurasian Oystercatcher; ringed in Hamble Point, on the right), al jaren een trouw bezoeker van de Starrevaart, met zichtbaar de drie ringen aan zijn rechterpoot, op de achtergrond een man pijlstaart (in the middle a male Anas acuta – Pintail).
Verder stond de Hamble-Pointscholekster met zijn 5 ringen op het schelpeneilandje, ook enkele kok- en zilvermeeuwen met een aluminiumring gezien. Op de plas zat slechts een aantal minuten een zwartkopmeeuw, thuis op de foto’s zag ik dat hij rechts een groene ring droeg en links een aluminium ring.
Een zwartkopmeeuw (Larus melanocephalus – Mediterranean Gull) streek even neer op de Starrevaart voor een poetsbeurt.
Op het pad naar de kijkhut staat een eenzame zwam, maar wel een mooie! Het is een gewoon fluweelpootje (Flammulina velutipes – Velvet Shank), een van de weinige in de winter ‘bloeiende’ paddenstoelen. Als je (heel voorzichtig, niet beschadigen, er staat er maar één!) het steeltje betast, voel je dat het fluweelzacht is, aan de onderkant zwartachtig (foto 12 maart).
Verdere waarnemingen: roerdomp voor het riet in de noordwesthoek, een paar uur eerder was (dezelfde of een andere?) roerdomp gezien in het slootje naast de rietmat bij de hut, 3 lepelaars, 1 vrouw grote zaagbek, 1 vrouw topper, 14 kluten, 2 kemphanen, 1 zwarte ruiter en 3 bonte strandlopers. In De Wilck zijn nu ook de eerste tureluurs (late broeders) gearriveerd, in Polder Oud-Groenendijk en in de Geerpolder 1 lepelaar.
Vorige week zag ik al eens een oeverpieper (Anthus petrosus – Rock Pipit) op het schelpeneilandje scharrelen, vandaag opnieuw zo’n pieper (dezelfde?), die hier veel minder vaak voorkomt dan gras- en waterpiepers. Een oeverpieper ‘oogt’ o.a. veel donkerder mede door de zwaar gestreepte borst en buik, heeft nauwelijks geel aan de snavel en heeft donkerder poten dan zijn soortgenoten.