De snavel van de aalscholver (Phalacrocorax carbo, Great Cormorant)
langs de vaart in de Zuidbuurt ziet er steeds beter uit. Of hij volledig herstelt?

Vanmorgen via de Zuidbuurt (Zoeterwoude) naar de Starrevaart gereden.
De snavel van de aalscholver ziet er beter uit, ook de vogel oogt fit(ter).
Ik neem aan dat hij in staat is goed voor zichzelf (voedsel) te zorgen.

Bij de Starrevaart en de Meeslouwerplas heb ik geen enkele foto kunnen maken.
Terwijl er een ijsvogeltje op slechts enkele meters rechts van me op een tak zat!
Ik scharrelde wat rond een plasje, twee watersnippen vlogen op,
drie waterrallen riepen aan elkaar, een kwam al ’tokkend’ dichtbij, ik stond op ‘scherp’,
even zag ik zijn kop, maar toen hij mijn kop zag schrok hij zo dat hij meteen verdween 🙂

Even later de onmiskenbare fluittonen van een ijsvogel, de blauwe glorie.
Hij vloog vlak langs me heen en verdween. Kennelijk een geschikte plek
dus ben ik in de beschutting van een struik langs dat plasje gaan staan wachten.

Nieuwsgierige roodborsten (ze ontdekken je heus wel als je niet geheel gecamoufleerd bent)
kwamen langs, een foeragerende winterkoning liep bijna over mijn laarzen,
en uit mijn ooghoek zag ik het ijsvogeltje weer aan komen vliegen. Een fraai gezicht!

Helaas voor mij ging de vogel op een takje zitten op zo’n vier meter afstand
met een struik tussen ons in. Ik kon hem goed zien, fotograferen was onmogelijk.
De vogel dook vijfmaal kort achter elkaar in het water, hij nam een bad.
Daarna vloog hij in een strakke lijn weg, zonder nog even voor mij te poseren.

Een eenzame jonge rotgans (Branta bernicla, Brent Goose; juvenile) dobberde gisteren
met gesloten ogen tussen de Scheveningse havenhoofden. Afgedwaald van de grote groep.