Bever (Castor fiber, European Beaver) langs de boot, wat een gelukje!
Het was de eerste ‘wilde’ bever die ik in ons land heb gezien.

Vanmorgen fluisterend door de Sliedrechtse Biesbosch gevaren, gegids door gebiedskenner Frans Bax.
Bij opkomst kleurde de zon de einder oranjerood, volgens de zegswijze volgde inderdaad wat regen.
Verder een straffe wind, karige temperatuur, geen verwarmende zon maar een egaal grijze lucht.

Meteen na ons vertrek uit het Biesboschcentrum Dordrecht zong de eerste blauwborst.
Dat deed me herinneren dat ik ooit in de (Brabantse) Biesbosch ‘mijn’ eerste blauwborst zag.
Het was trouwens lang geleden dat ik in de Hollandse Biesbosch geweest was. Dat bleek wel:
wát een beverburchten! Ik wist uiteraard dat die knaagdieren hier zaten, maar zó veel…
Met wat geluk kan je deze dieren overdag zien, we zagen er twee, een donkere en een lichtbruine.

Wat ook nieuw voor me was, waren de vele zingende Cetti’s zangers, een moerasvogeltje, lijkt wat op karekiet.
In Frankrijk heb ik ze vaak gehoord. De laatste jaren zijn ze opgerukt naar het noorden van Europa
en in de Biesbosch broeden inmiddels vele, vele tientallen paren. Dat was goed te horen!
Ze zingen heel luid, onmiskenbaar, laag bij de waterkant, maar ze laten zich zelden zien.

Verder een paar ijsvogeltjes, zomertaling, oeverzwaluwen, bruine kiekendieven, tal van zingende vogels
zoals matkop en boomklever, een glimp van een bunzing. Het was koud, maar hartverwarmend!

Een van de vele beverburchten (Beaver Lodge) in Nationaal Park De Biesbosch. Deze is middelgroot.
Frans vertelde me vele interessante weetjes over bevers, hun voortplanting,
waarom ingangen soms boven en dan weer onder water zitten, over vachtkleuren, enz.

Als je een bezoek aan de keet brengt, is deze kooikist of waardkist te bekijken. Zwaar!
De griendwerkers vervoerden hiermee hun spullen van huis naar de grienden, inclusief bijbel.