Langs het Spookverlaat stond gisteren een waterral (Rallus aquaticus, Water Rail)
in het riet te roepen. Lastig te fotograferen tegen de zon in, heb lichtcorrecties toegepast.

Vanmorgen heb ik een paar uur op mijn kaplaarzen door het kleddernatte Prielenbos gedoold.
Nou ja, het is in feite maar een paadje van enkele honderden meters.
En voor bijzondere waarnemingen moet je er nu ook niet zijn: het is rustig.
Wat mezen, een boomkruipertje, merels, een roepende ral
en als ’topper’ twee vuurgoudhaantjes, eerst in het riet en later op de takken.

Maar het is er stil, eenzaam (op de altijd weer loslopende man met hond na),
er is in dit moerasgebiedje een overvloed aan mossen, het aantal zwammen neemt af,
maar daar, roze paddenstoeltjes als speldenknoppen, mooie structuren van half dode bomen,
wat zou daar achter die stam zijn? Een beetje spannend. Ik voel me in zo’n omgeving op mijn gemak.

Fuut (Podiceps cristatus, Great Crested Grebe) met vis, gisteren op de Amaliaplas.

Op een dode boomstam (waarschijnlijk esdoorn) langs Het Lange Land in Zoetermeer groeien (foto’s gisteren)
kogelhoutskoolzwammen en houtknotszwammen, allemaal zwarte zwammen.
Althans, de kogelhoutskoolzwam (Daldinia concentrica, Cramp Balls)
begint met een hard bruinrood vruchtlichaam en eindigt als broos ‘houtskool’.
Op de derde foto een esdoornhoutknotszwam (Xylaria longipes, Dead Moll’s Fingers; below).
Er stonden er flink wat op het dode hout, ook ‘gewone’ houtknotszwammen.