Woensdag 5 november 2003 – Boomleeuweriken en vreemde vogeltjes
Het was een prachtig gezicht en een aangenaam geluid: overal om me heen zweefden leeuweriken, vele, vele tientallen, de lucht was vol van hun trillende, melodieuze roepjes. Boomleeuweriken! Met hier en daar een verdwaalde veldleeuwerik. In een groep telde ik er al tachtig, maar er zaten er vanmorgen nog veel meer in Lentevreugd bij Wassenaar. Soms vlogen ze een tijdje rond om ineens in de lage vegetatie van dit vlakke duingebied te duiken. Het kostte dan de grootste moeite om ze terug te vinden, zo verborgen waren ze aan het foerageren. Nu en dan zag je zo’n mooi geel-zwart gestreepte kopje tussen de sprieten naar je kijken, ik heb een uur geprobeerd er een op de foto te zetten, maar dat mislukte jammerlijk.
In Lentevreugd zijn Schotse hooglanders (Highland Cow – Bos taurus) ingezet om de begroeiing in toom te houden. Ik ben niet bang van koeien, maar toch, telkens als ik in de buurt kwam, gingen ze staan en die scherpe punten aan hun hoorns zorgden ervoor dat ik dan even een omweggetje maakte.
In het gebied zaten ook graspiepers, wellicht ertussen een paar waterpiepers, rietgorzen, een groep van zeventig holenduiven, een tiental watersnippen en eenmaal vloog er een bokje vlak langs het wandelpad omhoog, met één schorre kreet, recht wegvliegend (een watersnip zigzagt) en snel weer in de beplanting duikend (een watersnip vliegt bijna altijd schuin omhoog en ver weg). Er zitten in dit gebied ongetwijfeld meer bokjes, die worden ook gemeld. Om er meer op te schrikken, moet je van het pad af en door de begroeiing heen struinen, maar dat is niet de bedoeling. Verder vlogen er een groene specht en een sperwer over.
Een telefoontje alarmeerde me naar de Starrevaart, daar hadden twee Duitse vogelaars bij De Vogelknip, zo heet de kijkhut, twee vreemde vogeltjes waargenomen. Ik was ruim een half uur te laat. Wel met enkele vogelaars gesproken die de vogeltjes gezien hadden (niemand had een fototoestel bij zich, er schijnt wel een tekening gemaakt te zijn). Ze leken wat op Amerikaanse bonte zangers, die staan afgebeeld in de Svensson-vogelgids. Ze hadden echter meer zwart op hun kop en een van de twee had een roodbruine tekening op vleugels en staart. Het gedrag was als van de bonte zangers, het deed denken aan boomklevers. Wie het weet, mag het zeggen.
Een man wintertaling (Anas crecca – Common Teal) op het schelpeneilandje.
Er waren vandaag veel meer vogels op de Starrevaart dan gisteren. Misschien een gevolg van de (zuid)oostenwind? De vogels waren erg onrustig, enkele malen zorgde een jonge sperwer ervoor dat alles de lucht inging, ook een buizerd vloog rond de plas, misschien heb ik andere roofpieten gemist. Er zaten erg veel kieviten (schatting 1500) en goudplevieren (schatting 1100). Verder o.a. 3 brilduikers (2 vrouwen en 1 man in eclipskleed), 2 dodaarzen, 1 kleine strandloper, 7 bonte strandlopers, 19 zwarte ruiters en de eerste grote zaagbek van dit seizoen.
Grote zaagbek (Margus merganser – Goosander, juvenile), gezien de lichte teugelstreep gaat het waarschijnlijk om een vogel die dit jaar uit het ei is gekropen. De duidelijke grens tussen het bruin van de kop en het wit van de buik zijn al kenmerken van volwassenheid. Daarentegen nog geen spoor van een kuif zoals adulte vogels die hebben.
