Juni 2003 – Gard&Sologne 1

Naast onze stacaravan briest een paard. Het is eind juni, we huizen deze laatste week van onze vakantie op een grote familiecamping, gelukkig op een rustig plekje. Op het kruidenrijke weiland dat grenst aan het riviertje de Sauldre, lopen vier paarden. Als we oud brood hebben, komen ze dat smakelijk eten. Waarom briesen paarden eigenlijk, vroeg ik me af. Jacqueline, net even aan de telefoon, wist als ervaren amazone het antwoord: pollen! Gevoeligheid voor stuifmeel. Met m’n natte neus en ogen, gekriebel in de keel, had ik dat zelf kunnen bedenken.

Gelokt door al dat stuifmeel en andere lekkernijen vliegen er op dat weiland behoorlijk wat vlinders, lang niet zo veel en zo mooi als in de Cévennes, waar we eerder twee weken hadden vertoefd, daarover later. De mooiste die kwam aangevlogen, was een grote weerschijnvlinder, een foto maken van zijn opvallend blauwe bovenvleugels lukte helaas niet, wel van de onderkant.

Grote weerschijnvlinder (Apatura iris – Purple Emperor).

Onze (laatste) vakantiebestemming was Pierrefitte-sur-Sauldre, in de Sologne, bosrijk gebied ten zuiden van Orléans, het land van de frisse Loirewijnen. Bij aankomst konden we onze stacaravan ruilen voor een luxer exemplaar, met air-conditioning, na twee weken bakken erg lekker. De hele dag vliegen vinken, putters, groenlingen, groene spechten, zwartkoppen, merels en zanglijsters om ons heen, zomertortels koeren nu en dan, ze laten zich nauwelijks zien.

Het wemelde van de vinken (Fringilla coelebs – Chaffinch, male) op ons terras, dit mannetje zocht naar broodkruimels.

Op zo’n honderd meter La Petite Sauldre, een zijtak van haar grotere zus. ‘k Heb vaak langs de Sauldre gezeten, kabbelend water geeft rust. Regelmatig flitst een ijsvogel voorbij, grote gele kwikstaarten hebben hun nest onder een brug en zijn doorlopend druk bezig met het vangen van insecten. In de vakantie ben ik niet erg actief met vogelen, toch heb ik heb de telescoop een keer opgesteld om die beweeglijke vogels te fotograferen.

Grote gele kwikstaart (Motacilla cinerea – Grey Wagtail) langs de Sauldre.

Witte kwikstaarten (Motacilla alba – White Wagtail) zijn niet zoals hun grote gele soortgenoten aan water gebonden, zo nu en dan kwam er een wat verkoeling zoeken.