Donderdag 12 december 2002 – Dode roerdomp; kerkuil, ook dood

Tussen het riet op de Starrevaart vond Hans Keijser vanmorgen een roerdomp, stijf bevroren maar verder nog gaaf. Het was een triest gezicht om Hans met zo’n fraaie vogel te zien wandelen, het zijn tenslotte erg zeldzame vogels in ons land (geworden). Gelukkig had hij aan de zuidwestkant ook een levend exemplaar gezien.

De roerdomp woog nog behoorlijk zwaar. Bovendien was er een vleugel gebroken. Je mag dan ook gerust aannemen dat de vogel niet door voedselgebrek (komt voor als alles bevroren is) is doodgegaan maar een ongeluk heeft gehad. Na een tussenstop in mijn diepvriezer heb ik de vogel bij Naturalis in Leiden afgeleverd waar hij na preparatie een leuk plekje zal krijgen.

Toen ik de politie belde om een vervoersdocument voor de roerdomp (is nodig als je een vogel voor jezelf laat opzetten, heb ik in dit geval niet gedaan), kreeg ik de verbaasde vraag: wat is dat, een roerdomp? Tja, zo zeldzaam en dus onbekend zijn deze vogels geworden! De naam is overigens afgeleid van riet (roer) en dompen, het doffe geluid dat de mannen maken in de paartijd en dat tot op 5 kilometer te horen is.

Hans Keijser met de dode roerdomp (Botaurus stellaris)

Vandaag heel wat kraaiachtigen gezien: eksters, een paar gaaien, kauwen, bonte kraai (de twee zaten op de Starrevaart een diepvriessmient te verorberen) en drie ‘soorten’ zwarte kraaien, gewone, op de Starrevaart een leucistische en in de Weipoort de pastel zwarte kraai.

In de polders was het vandaag nóg stiller, ook alle kieviten zijn inmiddels vertrokken, het zijn vogels die de vorstgrens achter zich houden. Op de Starrevaart waren nog enkele wakken open, maar er werd ook volop geschaatst. In de Starrevaart- en Damhouder polder zaten 161 (158+3) kleine zwanen, in de Grote Polder 11 (6+5) en in de Zwet- en Groote Blankaartpolder bij Swetterhage 5 (4+1).

Het is wel het dagje van de dode zeldzame vogels. Vanavond een telefoontje van Aad Zevenhoven: hij had een dode kerkuil, gevonden langs het Westeinde in zijn woonplaats Hazerswoude-Dorp. Snel erheen, een heel gaaf exemplaar, zonde dat weer zo’n toch vrij zeldzame vogel dood is, ogenschijnlijk kerngezond, vlak langs een weg gevonden, vul de oorzaak maar in. Enkele weken geleden is er ook al een kerkuil in de buurt gevonden, langs de (drukke) Hoogeveensche weg in Benthuizen. Overigens gaat het de laatste jaren, ook in onze contreien, gelukkig weer wat beter met de kerk- of torenuilen.

Deze kerkuil (Tyto alba) droeg een Nederlandse ring, zijn geboorteplaats zal zeker te achterhalen zijn. Zodra ik dat weet, zal ik het in Vogeldagboek vermelden. Voorlopig ligt de uil in m’n diepvrieskist, wachtend op een standbeeld…

Aad Zevenhoven en de dode kerkuil (Tyto alba)