Roofvogelshows in Zoetermeer

Onderstaande brief heb ik op 6 oktober 2019 gestuurd
aan burgemeester en wethouders van Zoetermeer

Geacht college,

Steeds meer gemeenten geven geen vergunning meer af voor het houden van roofvogelshows.
Den Haag bijv., maar ook andere gemeenten zoals recent Capelle aan den IJssel,
verlenen geen vergunning als zo’n evenement zou worden betaald
of gesubsidieerd door de gemeente of als zo’n show wordt gehouden op openbaar domein.

Amsterdam heeft een vergunningplicht ingesteld voor alle vormen van roofvogelshows
en stelt daaraan strenge voorwaarden op basis van de Natuurwet en de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren.
Hierdoor heeft men zicht op alle evenementen, hoe klein ook, en kan men controle uitvoeren, ook op bijv. vogelgriep.

Er zijn meer voorbeelden van gemeenten die, in navolging van het verbod uit 2015
om wilde dieren in circussen te laten optreden, het geven van shows van wilde roofvogels en uilen
aan banden (willen) leggen en verbieden. Zolang er nog geen landelijk verbod is op roofvogelshows,
gebruiken die gemeenten de mogelijkheden die zij juridisch wel hebben.

De afgelopen tijd zijn er in Zoetermeer diverse roofvogelshows gehouden.
Uit ethisch oogpunt vind ik het verwerpelijk dat dieren, tegen al hun natuurlijke gewoonten in,
worden gebruikt voor commercieel vermaak.
Bovendien gaan roofvogelshows met veel dierenleed gepaard.

Roofvogels zijn in het wild schuwe vogels, maar op dergelijke shows worden ze op korte afstand geconfronteerd
met grote groepen mensen en schreeuwende kinderen. (Probeer maar eens een ‘vrije’ roofvogel te benaderen!)
Gefokte dieren moeten in veel te kleine hokken leven, worden aan kettingen gelegd en natuurlijk gedrag als vliegen,
nesten bouwen, jagen is niet meer mogelijk. Voor uilen geldt nog eens dat het nachtdieren zijn,
en die moeten overdag hun kunstjes vertonen, soms in warme en zonnige omstandigheden.

Roofvogels worden in gevangenschap geïndoctrineerd om onderdanig te worden.
Ze worden hongerig gehouden en krijgen slechts voedsel als beloning als ze doen wat de africhters vragen.
Als ze een signaal krijgen mogen ze landen op een handschoen met wat voedsel.
Ja natuurlijk landen ze daar graag, want ze hebben honger!

Regelmatig verschijnen berichten over een levendige en lucratieve handel
in (gestolen) eieren en uit het nest gehaalde jonge roofvogels.
Ze komen vaak in armetierige hokken in achtertuinen van particulieren terecht,
die mede als gevolg van roofvogelshows graag ook eens zo’n ’tamme’ vogel willen gaan houden. Het zgn. Harry-Pottereffect.

Bedrijven die roofvogels exploiteren schermen vaak met hun ‘vogelvriendelijke’ behandeling van de dieren.
Ja, ze zullen best goed onderhouden worden, ze verdienen er goed geld aan.
Maar in gevangenschap gehouden dieren kunnen hun natuurlijke gedrag niet vertonen
en zullen ‘gedwongen’ worden om tijdens shows te doen wat de ‘valkeniers’ van ze vragen.

Vaak wordt geschermd met ‘het educatieve karakter’ van dergelijke shows.
Mensen zouden op deze manier meer te weten komen over roofvogels en hun leefwijze. Dat is onjuist.
Wat tijdens een show wordt vertoond, lijkt totaal niet op de situatie in de werkelijkheid.
Zo zal bijvoorbeeld een roofvogelhouder zijn vogel leren een prooi niet voor zichzelf te houden,
want dan vliegt de vogel daarmee weg en is hij hem kwijt. In de natuur evenwel vliegt een roofvogel meteen weg met zijn prooi.

Een roofvogelshow heeft niets met voorlichting over vogels te maken omdat het gedrag laat zien
dat in de natuur niet bestaat. Er zijn nog meer argumenten bij te slepen,
zoals faunavervalsing omdat ontsnapte vogels hybridiseren met wilde vogels.

Waar het in wezen om gaat, is dat commerciële bedrijven dieren exploiteren voor geldelijk gewin,
waarbij vogels onnatuurlijk gedrag wordt aangeleerd dat voor publiek leerzaam zou zijn. Dat is niet zo.
Het publiek krijgt een volkomen verkeerde voorstelling van het gedrag van roofvogels en uilen.
Vogelwerkgroepen, zoals in Zoetermeer, en ook de landelijke Werkgroep Roofvogels Nederland,
verzorgen voorlichting over hoe dergelijke vogels zich in het echt gedragen.

Op grond van bovenstaande argumenten vraag ik u, in aanvulling op het memo van wethouder Paalvast van 23 mei 2018,
nog eens serieus te kijken naar alle mogelijkheden om roofvogelshows tegen te gaan (waar de gemeente direct bij betrokken is)
en alle shows vergunning plichtig te maken waardoor u als gemeentebestuur de strengste eisen kunt stellen
aan het welzijn van deze in gevangenschap gehouden vogels.

Voor meer informatie verwijs ik u naar de website van Vogelbescherming Nederland

Uw reactie zie ik met belangstelling tegemoet.
Vriendelijke groet,
Adri de Groot

PS: Al twintig jaar maak ik een digitale natuurrubriek, vogeldagboek.nl.
De directe omgeving van mijn woonplaats Benthuizen speelt daarin een grote rol, zeker ook Zoetermeer.
Daar wonen talrijke abonnees van Vogeldagboek. Vogeldagboek verschijnt meestal tweemaal per week,
gaat per e-mail (gratis) naar ruim 25.800 abonnees, maar heeft via de website, sociale media
en het doorsturen van de nieuwsbrief naar familie en bekenden een groter bereik.
Mede vanwege het educatieve karakter van Vogeldagboek ben ik koninklijk onderscheiden.

De gemeente Zoetermeer heeft positief op deze brief gereageerd!