Het innerlijke leven van dieren

Het_innerlijke_leven_van_dieren

Auteur
Peter Wohlleben

Vertaling
Bonella van Beusekom

Uitgave
A.W. Bruna Uitgevers
, 2016
224 pagina’s, 14,5 x 22 cm
ISBN 978 94 005 0812 5
€ 19,99

Oorspronkelijke titel
Das Seelenleben der Tiere, 2016

Het innerlijke leven van dieren

Liefde, verdriet, empathie –
een verbazingwekkend inkijkje
in een verborgen wereld

Dit boek is het tweelingboek van het eerder door mij besproken boek ‘Het verborgen leven van bomen’ van dezelfde auteur. Niet alleen het formaat en de opmaak van beide boeken is gelijk, zelfs het aantal bladzijden!

En ook de onderwerpen die in beide boeken worden behandeld, hebben eigenlijk hetzelfde thema. Wohlleben liet in zijn vorige boek al zien dat bomen meer kunnen dan we tot nu toe aannamen. En nu richt hij zijn aandacht op het dierenrijk.

Wohlleben probeert zijn lezers te overtuigen van de emoties van dieren. Hij trekt daarbij graag vergelijkingen met de mens en kan zich niet voorstellen dat dieren ‘principieel anders voelen’. De auteur haalt er geregeld voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek en eigen observaties bij om zijn verhaal aan te kleden en te ondersteunen.

Onlangs hoorde ik bij het geweldige programma ‘Vroege vogels’ (zondagochtenden van 7-10 uur op Radio 1) dat hommels geleerd kan worden om een balletje in een cirkel te duwen, indien je ze beloont met suikerwater. Het is jammer dat dit onderzoek werd uitgevoerd nadat Wohlleben zijn boek had voltooid, want juist dit soort onderzoeken behandelt hij.

Maar zijn eigen observaties, meestal met zijn eigen huisdieren, zijn eigenlijk nog veel leuker. Mooie anekdotes, waaruit voortdurend naar voren komt dat dieren zowel qua intelligentie, als qua gevoelsleven veel meer op mensen lijken dan velen van ons willen geloven. Lees er vooral ook het hoofdstuk ‘Er brandt licht in de bovenkamer’ op na: u zult na dit goudvissenverhaal echt nooit meer een vis willen ophengelen!

Voor veel mensen zijn dieren namelijk nog steeds niet meer dan wezens, die zijn voorgeprogrammeerd om volgens bepaalde instincten te handelen. Mensen die zo denken, verzetten zich vaak tegen de gedachte dat medeschepselen geluk kunnen voelen en pijn kunnen lijden. Na lezing van ‘Het innerlijke leven van dieren’ is dat eigenlijk niet meer vol te houden.

Ronald Klingers, 20 maart 2017