Prachtkevers zijn warmteminnende soorten en komen in ons land dan ook niet veelvuldig voor; de meeste in de ‘warme’ provincies Noord-Brabant en Limburg. In totaal slechts 28 soorten in Nederland, in
Europa zijn er ca. 560 geteld en in de hele wereld vijftienduizend.

Bovendien zijn de Nederlandse soorten in het algemeen ook minder ‘prachtig’ van kleur zodat ze niet erg opvallen, hoewel ze door hun metaalglans geliefd zijn onder insectenverzamelaars. Ook zijn ze klein, van 2 mm tot 2 cm.

Bedenk dan nog dat ze meestal maar gedurende een korte (zomer)periode te zien zijn, dat ze zich alleen vertonen als de zon schijnt en dat ze bij verstoring al gauw wegvliegen. Zo vaak krijg je dus geen prachtkever te zien.

De gids is bedoeld om de prachtkevers gemakkelijk te kunnen determineren (als je ze althans levend kan bekijken). Hoewel door hun kleur karakteristiek is verwarring met kniptorren mogelijk.

De twee algemeen voorkomende soorten zijn Trachys minutus en Agrilus augustulus. De auteur heeft, op enkele uitzonderingen na, geen Nederlandse namen vermeld. Bij T. minutus zet hij ‘wybertje’, algemener bekend is wilgenprachtkevertje (onderste foto omslag). De naam blinkende prachtkever (Anthaxia nitidula, bovenste omslagfoto) geeft hij niet. Uniforme Nederlandse naamgeving in de natuur blijft vooral in de insectenwereld een lastig en gevoelig onderwerp.

Van alle soorten zijn, behalve een determinatietabel, mooie foto’s afgedrukt. Dat is de kern van het boekje. Dan zijn er nog overzichtelijke soortbeschrijvingen, informatie over waardplanten, vliegtijden, verspreidingskaarten, literatuuropgave, hoofdstukken over lichaamsbouw, faunistiek, biologie en ook over keverstudie.

Kortom, dit is weer zo’n handige en duidelijke determinatiegids voor een specifieke groep ongewervelde dieren uit de serie Nederlandse Faunistische Mededelingen van EIS-Nederland.

AdG, 11 januari 2010