Vrijdag 18 januari 2002 – Klapekster en goudvinken

We gingen voor de zeldzame waterspreeuw naar de Amsterdamse Waterleiding Duinen, we kwamen terug met een nog zeldzamer waarneming. Het was aan het einde van een wandeling met Aad Z. toen we afwijkende kleuren in de duindoorns zagen. Een heel lichtgetinte vogel, met een lange staart, qua formaat als een slanke merel: een klapekster! Hij vloog op een paar honderd meter van struik naar struik, het was bijzonder moeilijk hem te filmen, toch nog een paar – van grote afstand genomen – plaatjes gemaakt.

Klapekster (Lanius excubitor) in de Amsterdamse Waterleiding Duinen.

Kort daarvoor hadden we genoten van een paartje goudvinken. Het rood op de borst van het mannetje kleurde onder de zonnestralen tot een vuurrode bal, een bijzonder fraaie vogel. Als hij wat dieper tussen de takken ging zitten, was hij ondanks zijn opvallende rode, witte en zwarte kleuren moeilijk te vinden, het met minder felle kleuren bedeelde vrouwtje was nog lastiger te zien.

Terwijl ik – keurig op afstand om de vogels niet te verstoren – m’n uiterste best deed om deze kleurenpracht vast te leggen, staken ineens zes reeën het wandelpad over. Een tijdje eerder hadden we er al twee betrapt. De waterspreeuw liet zich niet zien, we weten ook niet of deze vogel hier de laatste tijd nog waargenomen is. In de watergangen zaten lang niet zo veel vogels als enkele weken geleden, maar toch voldoende om goed wakker te blijven: enkele mannetjes brilduiker, grote zaagbekken (3 man, 3 vrouw), dodaarzen, nonnetjes (2 man, 4 vrouw), een waterral krijste, in de verte hoorden we wilde zwanen roepen. Op de terugreis zagen we nog twee casarca’s bij Katwijk en een veertigtal kleine zwanen in de Grote Polder van Zoeterwoude.